μεγαρικός

-ή, -ό (Α μεγαρικός, -ή, -όν) [Μέγαρα]

1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στα Μέγαρα ή στους Μεγαρίτες ή που προέρχεται από τα Μέγαρα, μεγαρίτικος («μεγαρική βιοτεχνία»)

2. το θηλ. ως ουσ. η μεγαρική

η διάλεκτος τών Μεγάρων

3. (το αρσ. πληθ. ως ουσ.) οι Μεγαρικοί

οι φιλόσοφοι τής Μεγαρικής Σχολής

νεοελλ.

φρ. «Μεγαρική Σχολή» — φιλοσοφική σχολή που ίδρυσε στις αρχές τού 4ου π.Χ. αιώνα ο Ευκλείδης ο Μεγαρικός και η οποία είναι γνωστή κυρίως για την κριτική που άσκησε στην αριστοτελική φιλοσοφία και για την επίδραση της στη διαμόρφωση τής λογικής τών Στωικών

αρχ.

φρ. α) «Μεγαρικοὶ κέραμοι» ή, απλώς, «μεγαρικά» — τα κεραμεικά σκεύη τών Μεγάρων

β) (κατά τον Ησύχ.) «Μεγαρικαὶ σφίγγες»

Καλλίας πόρνας τινὰς οὕτως εἴρηκεν».

επίρρ...

μεγαρικώς (Μ μεγαρικῶς)

με τον τρόπο τών Μεγαρέων.